دين او نزد تو از مال عزيزتر است ، و اينكه دوستان خدا نزد تو از أهل و عيال گرامىتر مىباشد .
و تو را امر مىكنم كه دينت را حفظ كنى ، و علمى كه به تو سپردم و اسرارى كه نزد تو نهادم همه را مكتوم داشته و آنها را بر معاندين ما فاش مسازى ، و گر نه مورد ضرب و شتم و لعن آنها واقع خواهى شد ، نكند سرّ ما بر افراد غافلى كه عليه ما زشتكارى مىكنند فاش سازى ، و با اين كار دوستان ما را گرفتار آزار جاهلان سازى .
و تو را دستور مىدهم كه در دين خود تقيّه كنى ، زيرا خداوند مىفرمايد : * ( لا يَتَّخِذِ الْمُؤْمِنُونَ الْكافِرِينَ أَوْلِياءَ مِنْ دُونِ الْمُؤْمِنِينَ وَمَنْ يَفْعَلْ ذلِكَ فَلَيْسَ مِنَ الله فِي شَيْءٍ إِلَّا أَنْ تَتَّقُوا مِنْهُمْ تُقاةً ) * [1] ، و به تو اجازه مىدهم در صورت خوف و ترس [ از سر تقيّه ] دشمنان را بر ما تفضيل دهى ، و حتّى از ما برائت بجويى ، و حتّى نمازهاى واجب را ترك گويى ، زيرا تعريف دشمنان هنگام ترس ، نه به آنها سود رساند و نه به ما زيان ، و اظهار برائت تو از ما هنگام تقيّه ؛ نه تهمتى بر ما بوده و نه چيزى از ما كم مىكند ، و اگر تو ساعتى با زبان از ما تبرّىجويى

[1] آل عمران : 28 .

524