متاع و نيروى كار و فكر و تدبير و علم آنانند ، و پادشاهان تا زمانى كه به مطلوبشان برسند دست بدامن همين شخص فقيرند ، و فقيران نيز محتاج مال و ثروت پادشاهند .
و هيچ كدام از اين گروهها حقّ ندارند از آنچه به ايشان رسيده گله و شكوه داشته و زبان به اعتراض گشايند .
سپس در ادامهء آيهء شريفه فرمود : « و پايه‌هاى برخى را بر برخى برتر داشته‌ايم - در روزى و جاه - تا برخى ديگر را به خدمت گيرند » ، سپس افزود : اى محمّد به آنان بگو : « و بخشايش پروردگار تو از آنچه گرد مىآورند بهتر است - زخرف : 32 » ، يعنى :
از تمام آنچه از اموال دنيا فراهم كرده‌اند بهتر است .
سپس رسول خدا صلَّى الله عليه و آله فرمود : امّا اين سخنت كه : « هرگز تو را باور نداريم تا براى ما از زمين [ مكَّه ] چشمه اى روان سازى » تا آخر كلامت ، همه ناشى از جهالت و غفلت شما است كه اين چنين سفارشاتى به محمّد رسول خدا نموديد . زيرا :
[ 1 - ] جارى شدن چشمهء آب در زمين مكَّه و وقوع آن هيچ دليلى بر نبوّت من نخواهد بود ، شأن و مرتبهء فرستادهء خدا بالاتر از آن است كه جهل جاهلان را مغتنم شمرده و با ياوه و باطلى بر آنان احتجاج كند .
[ 2 - ] و تكَّه شدن آسمان و فرو ريختن آن موجب هلاك و نابودى تو است ، و خداوند معجزات را براى الزام بندگان به تصديقش مىآورد نه براى نابودى و هلاكشان ، ولى تو با اين درخواست موجب مرگ خود مىشوى ، و پروردگار جهانيان مهربانتر به بندگان ،

52