نزد خداوند بقدر پر مگسى قيمت داشت ذرّه اى از آن را به كافر و مخالف خود عطا نمىكرد ، بلكه بايد دانست كه تقسم رحمت بدست خداوند بوده و تنها اوست كه هر چه بخواهد در بارهء بندگان انجام مىدهد ، و آن طور كه مىخواهد نظر خود را اعمال مىفرمايد ، و در اين راه بر خلاف شما از هيچ كس ترس و واهمه ندارد و ملاحظه اى نداشته ، و مال و جاه و تمامى عناوين دنيوى در برابر اراده خداوند كوچكترين تأثيرى نخواهد داشت . پس بدين خاطر به نبوّت او پى برديد . و شما در انتخاب پيامبر به مال و جاه او طمع كرده و هر دو را در اختصاص آن دخيل دانستيد ، و بهمين منوال درستى و دلدادگى را در تقديم كسى كه سزاوار اين مقام نيست داخل مىكنيد ، و ملاك خداوند با همهء اينها متفاوت است .
و رفتار خداوند متعال تنها بر اساس عدالت و حقيقت بوده ، و فقط كسى را براى اين مقام برمىگزيند كه در طاعت و خدمتگزارى او ، از برترين و پرتلاشترين مردم باشد ، و نيز كسى را وامىگذارد كه در طاعت و فرمانبردارى او از همه كندتر باشد .
و چون ويژگى خداوند اين گونه است كه هيچ توجّهى به مال و جاه ندارد - كه هر دوى آنها از تفضّل اوست - و در اين تفضّل و عنايت هيچ وجوب و ضرورتى نيست كه چون به بنده اى عنايت فرمود مجبور باشد كه او را مشمول نعمت ديگرى چون مقام رسالت سازد ، و در اين امر كسى را نشايد كه او را بر خلاف ميلش وادار نموده و در انعامش الزام نمايد ، كه خداوند پيش از آن ، همهء بندگان را غرق نعمات خود ساخته است .

50