* ( وَإِنْ تُبْدُوا ما فِي أَنْفُسِكُمْ أَوْ تُخْفُوه يُحاسِبْكُمْ بِه الله فَيَغْفِرُ لِمَنْ يَشاءُ وَيُعَذِّبُ مَنْ يَشاءُ وَالله عَلى كُلِّ شَيْءٍ قَدِيرٌ ) * [1] .
و اين آيه بر تمام انبياء از زمان حضرت آدم عرضه شد تا اينكه خداوند عزّ و جلّ حضرت محمّد صلَّى الله عليه و آله را مبعوث فرمود ، و بر تمام امّتها عرضه شد و از شدّت سنگينى آن را نپذيرفتند ، و آن بر رسول خدا صلَّى الله عليه و آله عرضه شد و آن را پذيرفت و پس از عرضه بر امّت او نيز آن را پذيرفتند ، پس وقتى خداوند تبارك و تعالى اين پذيرش را از ايشان مشاهده نمود دريافت كه اينان طاقت آن را ندارند ، پس هنگامى كه آن حضرت به ساق عرش رسيد آن مطلب را بر او تكرار فرمود تا در باره اش انديشه كند ، پس فرمود : * ( آمَنَ الرَّسُولُ بِما أُنْزِلَ إِلَيْه مِنْ رَبِّه ) * [2] پس آن حضرت از جانب خود و امّتش پاسخ داد كه : * ( وَالْمُؤْمِنُونَ كُلٌّ آمَنَ بِالله وَمَلائِكَتِه وَكُتُبِه وَرُسُلِه لا نُفَرِّقُ بَيْنَ أَحَدٍ مِنْ رُسُلِه ) * ، پس خداوند متعال فرمود :
در صورت انجام اين اعمال بهشت و مغفرت از آن ايشان خواهد بود ، و پيامبر عرض كرد :
اگر اين گونه با ما رفتار فرمايى ، ف * ( غُفْرانَكَ رَبَّنا وَإِلَيْكَ الْمَصِيرُ ) * يعنى ما خواهان غفران و بخشش تو در بازگشت و مرجع در آخرت مىباشيم .

[1] بقره : 284 .
[2] بقره : 285 .

488