و خويشاوندى با پيغمبر صلَّى الله عليه و آله بر آنان پيروز شوند ؛ اگر اين دليل برترى است پس حقّ با ما است نه با شما ، و اگر دليل ديگرى دارد ادّعاى انصار به جاى خود باقى است .
تو گمان برده اى كه من بر تمام خلفا حسد ورزيده‌ام و بر همهء ايشان طغيان كرده‌ام ، اگر چنين باشد جنايتى بر تو نرفته است كه از تو عذرخواهى كنم ! و به گفتهء شاعر :
« اين نقصى است كه گرد ننگ آن بر تو نمىنشيند » !
و گفته اى كه مرا همچون شتر افسار زدند و كشيدند كه بيعت كنم ! عجبا ! به خدا سوگند با اين سخن خواسته اى مذمّت كنى و ناخواسته مدح و ثنا گفته اى ، خواسته اى رسوا كنى ولى رسواشده اى ، اين براى يك مسلمان نقص نيست كه مظلوم واقع شود مادام كه در دين خود ترديد نداشته باشد و در يقين خود شكّ نكند و اين خلاصهء حجّت و دليل من است حتّى در برابر غير تو ؛ من به همين خلاصه و كوتاهى اكتفا كردم كه جاى شرحش نيست ! سپس در بارهء وضع من با عثمان يادآورشده اى و حقّ توست كه از اين گفتار پاسخ داده شوى چرا كه از خويشان و بستگانش بودى ، حال كداميك از ما دشمنيش با او شديدتر بود و راه را براى كشندگانش مهيّاتر ساخت ؟ آيا كسى كه به ياريش پرداخت

390