به خدا كه منصور و غالب نگشت آن كسى كه شماها را براى يارى و كمك خود طلبيد ، و آسايش و راحتى نديد قلب آن شخصى كه در راه شما سختى و عذاب كشيد ، و روشن نشد ديدگان آنكه شماها را در سايهء حمايت و نفوذ خود مسكن و مأوى داد ، گفتار و حرفتان سنگهاى سخت را نرم مىكند ، و عمل و كردارتان در سستى و وهن دشمنانتان را در بارهء شما به طمع مىاندازد .
اى واى بر شما ! از كدام خانه پس از خانهء خود دفاع مىكنيد ؟ و همراه كدام پيشوا پس از من به جنگ مىرويد ؟ بخدا گولخورده كسى است كه گول شماها را خورده ، و آنكه به يارى شما پيروز شود به تيرى شكسته و از كار افتاده دست يافته ! امروز كار بجايى رسيده كه ديگر توقّع نصرت از شما نداشته ، و به گفتارتان اعتماد ندارم . خدا ميان من و شما جدايى اندازد ، و بهتر از شما را براى من آورد ، و بدتر از من نصيبتان نمايد ! .
پيشواى شما مطيع پروردگار است و شما معصيت او را مىكنيد ، و سركردهء اهل شام معصيت پروردگار عالميان را مىكند و ايشان از او فرمان مىبرند ، بخداوند سوگند كه دوست داشتم معاويه با من شما را جابجا مىكرد ؛ همچون صرّافى دينار به درهم ، ده تن از شما مىگرفت و يكتن از آن مردم را به من مىداد ، بخداوند سوگند كه دوست داشتم اصلا شما را نمىشناختم و شما نيز مرا نمىشناختيد ، زيرا كار اين شناسائى به ندامت كشيد !

381