اى عائشه تو واسطهء در ميان امّت و رسول خدا هستى ، و تو از افراد حرم و خانوادهء پيغمبرى ، و قرآن دامن تو را جمع نموده و نشايد كه تو دامن خود را فراخ بگيرى ، و تو را بايد كه مويها و گيسوان سر خود را پراكنده و منتشر نكنى ، و آواز خود را در ميان مردان غريبه ظاهر و بلند ننمائى ، و بايد متوجّه باشى كه خداوند متعال به حركات و اعمال ما مطَّلع مىباشد ، و هر گاه اين عمل پسنديده و به صلاح تو بود : البتّه رسول اكرم تو را به آن توصيه مىفرمود ، در صورتى كه آن حضرت از خروج و بيرون رفتن تو نهى فرموده است .
و اين را بدان كه انحراف و سستى پايه‌هاى دين هرگز با خروج زنها درست و استوار نگردد ، و پراكندگى و اختلال امور اجتماعى با مجاهدهء زنها اصلاح نپذيرد ، و نيكويى زنان در اين است كه ديدگان خود را فرو بسته ، و دامنهاى خود را جمع نموده ، و پيوسته مراقب جوانب و اطراف خود باشند . اى عائشه چه جوابى براى رسول خدا صلَّى الله عليه و آله خواهى داشت اگر وى را در ميان اين راه ملاقات كنى ، در حالى كه سوار بر اشتر خود شده و از منزلى به منزل ديگر حركت كرده ، و بيابانهاى وسيع و كوههاى بلند را بر اساس هوى و هوس و براى غير خدا در مىنوردى ؟ اى عائشه ، چطور با آن حضرت روبروى خواهى شد در حالتى كه پيمان او را شكسته ؛ حجاب حرمت او را هتك كرده باشى ؟ و بخدا سوگند مىخورم كه اگر من چنين راهى را رفته بودم ، و سپس مرا به بهشت دعوت مىكردند ، هرگز به جهت خجالت و شرمسارى از آن حضرت داخل نشده و پس از هتك حرمت و رفع حجاب

358