70 - و از سليم بن قيس نقل شده كه گفت : هنگام رويارويى حضرت أمير عليه السّلام با اهل بصره در كارزار جمل ، با صدايى بلند زبير را فراخوانده و فرمود : اى أبا عبد الله نزد من بيرون آى ، زبير همراه طلحه نزد آن حضرت آمدند ، پس روى به آنان نموده و فرمود : بخدا سوگند شما دو نفر و صاحبان علم از آل محمّد و نيز عائشه همه و همه نيك مىدانيد كه تمامى أصحاب جمل در لسان رسول خدا صلَّى الله عليه و آله لعن شده‌اند ، و هر كه نسبت افترا به پيامبر بندد از رحمت حقّ محروم بماند .
آن دو گفتند : چگونه چون مائى كه از أصحاب بدر و اهل بهشتيم ملعون هستيم ؟
حضرت فرمود : اگر من تصديق ميكردم كه شما اهل بهشتيد هرگز تن به جنگ با شما نمىدادم ، زبير گفت : مگر حديث سعيد بن عمرو بن نفيل را نشنيده اى كه از رسول خدا صلَّى الله عليه و آله نقل نموده كه فرمود : « ده نفر از افراد قريش اهل بهشتند » ؟ حضرت فرمود : اين حديث را از عثمان شنيدم كه در ايّام خلافت خود نقل مىكرد ، زبير به او گفت : آيا گمان مىكنى بر پيامبر دروغ بسته است ؟ حضرت فرمود : من هيچ نمىگويم تا تك تك آن افراد بهشتى را نام ببرى ، زبير گفت : أبو بكر ، عمر ، عثمان ، طلحه ، زبير ، عبد الرّحمن بن - عوف ، سعد بن ابى وقّاص ، أبو عبيدة بن جرّاح و سعيد بن عمرو بن نفيل .

344