كه عدم بيعت او هيچ زيانى در بر نخواهد داشت . پس قول او را پذيرفته و سعد را بحال خود واگذاردند .
و از آن روز ديگر سعد در نماز آنان حاضر نمىشد ، و به قضا و داورى آنان عمل نمىكرد ، و بمحض يافتن پشتوانه و ياورى به آنان حمله مىكرد ، و به همين منوال دوران خلافت ابو بكر را گذراند تا به ولايت عمر رسيد ، در اين هنگام از شرّ عمر به هراس افتاده و رهسپار ديار شام شد ، و در « حوران » در حالى كه بيعت هيچ خليفه اى را بر گرده نداشت وفات يافت .
و سبب مرگش تيرى بود كه شبانه به او اصابت كرد ، و برخى از مردم گمان كردند كه از جانب جنّيان به او تير زدند ، و گفته شده كه محمّد بن مسلمه انصارى مباشر اين سوء قصد بوده ، و نيز مغيرة بن شعبه و خالد بن وليد نيز متّهم به قتل او شده‌اند .
بارى در سقيفه گروهى از انصار و مهاجرين با ابو بكر بيعت نمودند ، در حالى كه على ابن ابى طالب - عليه السّلام - سرگرم تجهيز و تكفين رسول خدا - صلَّى الله عليه و آله - بود و چون از آن فارغ شد همراه جماعت مهاجر و انصار بر آن وجود گرامى نماز خواند و پس از آن رهسپار مسجد شده و جماعت بنى هاشم و زبير بن عوّام پيرامون او نشستند ، و بهمين ترتيب بنى اميّه در كنار عثمان ، و بنى زهره نيز كنار عبد الرّحمن بن عوف هر كدام در گوشه اى از مسجد جلوس نمودند ، در اين موقع ابو بكر همراه عمر و ابو عبيدهء جرّاح وارد

163