پيروى و طاعت ولىّ من مىباشد . و بايد مردم بدانند كه من هيچ گاه زمين را خالى از ولى و سرپرست قرار نمىدهم تا حجّت بر مردم و خلقم باشد ، پس امروز دين شما را به كمال رساندم و نعمت خود را بر شما تمام كردم و اسلام را - به واسطهء ولايت ولى خود و سرپرست مردان و زنان مؤمن : « على » بنده‌ام و وصىّ پيامبرم و خليفهء پس از او و حجّت بالغهء بر خلقم - دين شما پسنديدم . و طاعت و امتثال امر او مقرون طاعت من است . اطاعت او امتثال امر من ، و عصيان او مستلزم مخالفت من است ، او را علم و نشانه اى ميان خود و مردم قرار دادم ، هر كسى مقام او را شناخت مؤمن ، و منكر او كافر است . و هر كس در بيعت او كسى را شريكش سازد مشرك مىباشد ، و هر كس با ولايت او بميرد به بهشت رود و دشمنان او به جهنّم روند .
پس اى محمّد ، « علىّ » را علم و راهنمايم قرارده ، و از آنان برايش بيعت بگير ، و عهد و پيمانى كه با آنان بسته‌ام را تجديد كن ، زيرا من جانت را ستانده و نزد خود فرا مىخوانم .
و از اين سو چون پيامبر صلَّى الله عليه و آله نسبت به قوم خود و مخصوصا از منافقين امّت خائف و ترسان بود كه مبادا پراكنده شده و به جاهليّت و كفرى ديگر بازگردند ، و همچنين از عداوت و بغض درونى آنان نسبت به على آگاه بود ، به همين خاطر توسّط جبرئيل از خداوند درخواست نمود كه او را از شرّ و كيد و مكر منافقين حفظ فرمايد . بنا بر اين

121