مقدمهء مترجم فاطمهء بنت اسد از خانهء كعبه بيرون آمد و كودك نوزاد خود را روى دست داشت .
على در خانهء كعبه زاده شده بود . مادر او را « حيدره » ناميد و ابو طالب ، « على » را پسنديد .
< شعر > سمّيته بعلىّ كي يدوم له عزّ العلوّ و خير العزّ أدومه < / شعر > اين روز ، روز سيزدهم رجب بود . بيست و پنج يا بيست و سه يا هجده سال پيش از هجرت و به قولى سى سال پس از حادثهء عام الفيل . على ( ع ) شش ساله بود كه قريش دچار سختى معيشت شد . رسول اللَّه ( صلى اللَّه عليه و آله ) تا از رنج عيالمندى ابو طالب بكاهد ، به عمّ خود ، عباس ، پيشنهاد كرد كه بعضى از فرزندان ابو طالب را نگهدارى كنند و خود ، على ( ع ) را برگزيد و عباس ، جعفر را . از اين زمان على ( ع ) در حجر تربيت پيامبر ( ص ) قرار گرفت . اين سالها همواره در خاطرهء او مىدرخشيد : « شما از منزلت من در نزد رسول اللَّه ( ص ) آگاهيد ، هم از جهت خويشاوندى و هم از آن جهت كه حرمت خاصى براى من مىشناخت . من خردسال بودم كه مرا در كنار خود مىنشاند و به سينهء خود مىچسبانيد و در بستر خود مىخوابانيد و تن من به تن او مىساييد و بوى خوش خود را به مشام من مىرسانيد . گاه چيزى را مىجويد و در دهان من مىنهاد . او هرگز نه دروغى از من شنيد و نه در رفتارم خطايى ديد . . . من همواره چون بچه شترى كه در پى مادر رود ، در پى او مىرفتم و او هر روز يكى از

1