بنفع او وصيّتى انجام گرفته در حالى كه نصف آنچه را بر ذمّه داشته پرداخته است ، حكم فرمود ، و نصف وصيّت را براى او جايز شمرد ، و در بارهء مكاتبى كه ربع دين خود را پرداخته است قضاوت فرمود ، و ربع وصيّت را براى او جايز دانست ، و در بارهء مردى كه براى كنيز مكاتب خود وصيّت كند ، در حالى كه او سدس دين خود را أداء كرده باشد به نسبت آنچه كه از او آزاد شده باشد جايز شمرد .
5507 - و حسن بن محبوب ، از جميل بن صالح ، از ابو عبيده روايت كرده است ، كه گفت : از امام صادق عليه السّلام در بارهء مردى سؤال كردم كه امّ ولدى داشته ، و آن زن براى او پسرى آورده ، چون وفاتش فرا رسيده ، دو هزار درهم يا بيشتر براى او وصيّت كرده ، در اين صورت آيا ورثه اش حقّ دارند كه آن زن را ببردگى كشند ؟ امام فرمود : نه . بلكه آن زن از محلّ ثلث ميّت آزاد ميگردد ، و آنچه را كه براى او وصيّت كرده به او داده مىشود .
5508 - و از احمد بن محمّد بن أبى نصر بزنطى روايت شده است ، كه گفت : از نامه اى بخطَّ امام ابو الحسن عليه السّلام حرف به حرف استنساخ كردم ، و در آن نامه نوشته شده بود : « فلان شخص دوست تو است ، برادرزاده اش وفات يافته ، و امّ ولدى از آن خود را كه فرزندى ندارد ، بجاى نهاده ، و هزار درهم براى او وصيّت كرده ، آيا او از آزاد شدن بهره اى ميبرد ؟ و حال او چگونه است ؟ رأى حضرتت

66