كرده ، و بولايت علىّ امير المؤمنين عليه السّلام دعوت نموده‌اند ، و اين فرقه خروج با فرزندان على عليه السّلام را واجب ميشمارند ، و آن را از باب أمر بمعروف و نهى از منكر ميدانند ، و امامت را براى هر يك از اولاد على عليه السّلام كه با شمشير خروج كند اثبات ميكنند . و اينان اصحاب كثير نوّاء [1] ، و حسن بن صالح بن حىّ ، و سالم بن أبى حفصه ، و حكم بن عتيبه ، و سلمة بن كهيل ابو يحيى الحضرمى ، و أبو مقدام ثابت بن هرمز حدّادند .
و كشى به اسناد خود از أبو بصير روايت كرده است كه گفت : از امام أبو جعفر عليه السّلام شنيدم كه ميفرمود : « حكم بن عتيبه ، و سلمه ، و كثير نوّاء ، و أبو المقدام ، و تمّار - يعنى سالم بن أبى حفصه - بسيارى از آنان را كه گمراه شده‌اند بگمراهى كشيده‌اند ، و ايشان از كسانى هستند كه خداى عزّ و جلّ در بارهء آنان فرموده است :
« و بعضى از مردم كسانى هستند كه ميگويند : به خدا و روز جزا ايمان آورديم ، در حالى كه ايشان مؤمن نيستند » .
و همچنين به اسناد خود از سدير روايت كرده است كه گفت : « من در حالى كه سلمة بن كهيل و أبو المقدام ، ثابت بن حدّاد ، و سالم بن أبى حفصه ، و كثير نوّاء و جماعتى از ايشان را بهمراه داشتم ، بمحضر امام أبو جعفر در آمدم ، در اين حال برادر امام ابو جعفر زيد بن على عليه السّلام در حضور آن سرور بود ، پس آن جمع به امام أبو جعفر عليه السّلام گفتند : ما على و حسن و حسين را دوست ميداريم ، و از دشمنانشان بيزارى ميجوئيم فرمود : بسيار خوب . گفتند : أبو بكر و عمر را دوست ميداريم ، و از دشمنانشان بيزارى ميجوئيم ، زيد بن على عليه السّلام رو به ايشان كرد ، و گفت : آيا از فاطمه عليه السّلام بيزارى ميجوئيد ؟ امر ما را مقطوع ساختيد ، خدا نسلتان را قطع كناد ، و از آن روز ايشان » بتريه « ناميده شدند » .
و به اسناد خود از ابن أبى عمير ، از سعد بن جلَّاب از امام صادق عليه السّلام روايت كرده است كه فرمود « اگر بتريّه صف واحدى ما بين مشرق تا مغرب باشند ، خدا بوسيلهء ايشان دينى را قوى و گرامى نخواهد ساخت » .

[1] بنا بقولى ايشان را بتريه ناميده‌اند ، زيرا كه او ابتر بوده است .

572