5487 - و محمّد بن حسن صفّار - رضى الله عنه - طيّ نامه اى از امام أبو محمّد ، حسن بن علىّ امام عسكرى عليهما السّلام در بارهء مردى سؤال كرد كه فرزندان خود را ، كه بعضى از ايشان بزرگند و بالغ شده‌اند ، و بعضى خردسالند و در كودكى بسر مىبرند ، بوصايت تعيين كرده است ، در اين صورت آيا براى فرزندان بزرگ جايز است كه قبل از بالغ شدن خردسالان ، وصيّت پدر را اجراء كنند ، و دين او را ، كه توسّط شهود عدول بر ذمّهء ميّت بثبوت رسيده ، أداء نمايند ؟ امام ( عليه السّلام ) توقيع فرمود كه : بر فرزندان بزرگ واجبست كه دين پدرشان را أداء كنند ، و آن را به انتظار بلوغ كودكان متوقّف نسازند .
شرح : « با اينكه جواب تنها در مورد أداء دين است ، جماعتى از فقهاى ما تصرّف كبير را قبل از بلوغ صغير جايز شمرده‌اند » .
باب آنكه موصى له قبل از موصى يا قبل از دريافت مال موصى به درگذرد 5488 - عمرو بن سعيد مدائنى ، از محمّد بن عمر ساباطى روايت كرده است كه گفت : از امام ابو جعفر - يعنى امام جواد عليه السّلام - در بارهء مردى سؤال كردم كه به من وصيّت كرد ، و مرا مأمور ساخت تا در هر سال بعمويش چيزى بدهم ، ولى عموى او از دنيا رفت ؟ امام مرقوم داشت : به ورثه اش بده .
شرح : « در خبر معلوم نداشته كه موصى له ( يعنى شخصى كه موصى براى او مالى

57