خوش باورى او تا حدّى از مقام والايش كاسته است ، و شايد نظرش صرف نقل باشد نه آنكه به روايات ضعفا احتجاج كند ، وى ثروت بسيارى از پدر به ارث برد و همهء آن را در ترويج روايات اهل البيت عليهم السّلام به كار گرفت و خرج نمود ، بارى طريق مؤلَّف به وى صحيح است » .
و آنچه در آن از ميمون بن مهران آمده است ، پس روايت كرده‌ام آن را از احمد بن - محمّد بن يحيى العطَّار - رضى الله عنه - از پدرش از جعفر بن محمّد بن مالك از ابى - يحيى الأهوازى از محمّد بن جمهور از حسين بن مختار فروشندهء كفن از ميمون بن مهران .
توضيح : « ميمون بن مهران تابعى و عامّى مذهب است و از جانب عمر بن - عبد العزيز قاضى بوده و رجاليّون اهل سنّت او را عنوان كرده و بيش از حدّ توثيق و مدح نموده‌اند ، زيرا وى فضل خلفاء راشدين را همانند تاريخ خلافتشان ميدانسته ، و ترتيب برترى را به ترتيب زمان آنها معتقد بوده ، و در بعض رواياتشان آمده كه بر علىّ عليه السّلام اعتراض داشته است ، بارى مؤلَّف از وى خبرى در باب اعتكاف نقل كرده كه موافق مذهب اماميّه روايت كرده است و بدان بر عامّه حجّت آورده .
چون در روايت او خروج معتكف از مسجد براى انجام حاجت ضرورى جائز است چنان كه اماميّه گويند بر خلاف عامّه ، و اينكه برقى در رجال خود و علَّامهء حلَّى در خلاصه او را از خواصّ امير المؤمنين گفته‌اند وجهش بر ما معلوم نشده ، و اينكه اردبيلى در جامع الرواة گفته است : حسين بن مختار در طبقه اصحاب امام صادق أبى الحسن و موسى بن جعفر و حضرت رضا عليهم السّلام است و نمىتواند از تابعين روايت كند صرف استبعاد است زيرا ميمون بن مهران وفاتش در سنهء 117 بوده چنان كه حافظ مزّى در تذهيب الكمال ذكر كرده است ، و حضرت رضا عليه السّلام در سال 148 كه مصادف بود با وفات امام صادق عليه السّلام به دنيا آمده و چنانچه فرض شود اين شخص در سن 20 سالگى ميمون بن مهران را درك كرده باشد ، در

501