رضى الله عنه - از سعد بن عبد الله از محمّد بن عيسى بن عبيد يقطينى ، و از محمّد بن - حسن - رضى الله عنه - از محمّد بن حسن صفّار از محمّد بن عيسى بن عبيد يقطينى .
توضيح : « محمّد بن عيسى بن عبيد بن يقطين از وابستگان بنى اسد بن خزيمه است ، و كنيه اش ابو جعفر ، و در باره اش اختلاف كرده‌اند نجاشى او را توثيق كرده است ، و شيخ در فهرست او را تضعيف نموده ، و مؤلَّف در كلمات خود از استادش محمّد بن حسن بن وليد عدم اعتماد خود را به متفرّداتش از كتاب يونس نقل كرده است ، و كشّى از على بن محمد قتيبى نقل كرده است كه فضل بن شاذان عبيدى را دوست مىداشت ، و او را مىستود و مدح مىكرد ، و مىگفت : در همگنانش مانند او نيست ، و اصل در جرح او ابن وليد است ، و مصنّف و همچنين شيخ از وى نقل كرده‌اند ، و به نظر ميرسد كه جرح از جهت آنست كه محمّد بن عيسى قدح پاره اى از بزرگان امثال زراره و محمّد بن مسلم و مؤمن الطاق و ابو بصير و بريد عجلى را نقل كرده است ، بارى طريق مؤلَّف به او صحيح است » .
و آنچه در آن از محمّد بن مسعود عيّاشى آمده است ، پس روايت كرده‌ام آن را از مظفّر بن جعفر بن مظفّر علوى - رضى الله عنه - از جعفر بن محمّد بن مسعود از پدرش ابى النّضر محمّد بن مسعود عيّاشى - رضى الله عنه - .
توضيح : « محمّد بن مسعود بن عيّاش سلمى سمرقندى معروف به عيّاشى صاحب تفسير مشهور كنيه اش ابو نضر است ، وى چشم و چراغ شيعهء اماميّه است بسيار جليل القدر و داراى بيش از دويست كتاب است ، در ابتداى امر عامّى مذهب بوده و سپس مستبصر شده و در آن هنگام جوان بوده ، و از مشايخ كوفه و بغداد و قم حديث شنيده ، و تنها طعنى كه بر وى وارد است آنست كه از ضعفا بسيار روايت مىكند ، و

500