امامان باقر و صادق عليهما السّلام روايت مىكند ، و داراى كتابى است كه ابن - مسكان از وى روايت كرده است ، و وصّافى نسبتش به مردى از بزرگان عرب مىباشد كه گويا وصّاف بن عامر عجلى باشد ، ابن اثير در لباب گويد : « آن نسبت به وصّاف است ، و اين نام جماعتى است ، كه از جمله ايشان وصّاف بن عامر عجلى است ، و اسم او مالك بوده و منسوب به او است عبيد الله بن وليد بن عبد الرحمن بن قيس وصّافى كه روايت مىكند از عطيّه و عطا ، و از او روايت كنند يعلى بن عبيد و وكيع » و بخارى نيز او را با كنيهء أبو اسماعيل از اولاد وصّاف بن عامر شمرده است ، و عسقلانى روايت او را از جماعتى از معاصرين امام باقر و امام صادق عليهما السّلام و از جماعتى از هم مذهبان خود جرح او را نقل كرده ، و چنانچه وى با آن كس كه عامّه آورده‌اند متّحد باشد جرح آنان چندان صحّت ندارد ، و آنچه به نظر حقير پس از اندكى بررسى رسيده است اتّحاد عبد الله بن وليد وصّافى و عبيد الله بن وليد وصّافى و عبد الله بن وليد عجلى كوفى است ، بارى طريق مؤلَّف به وى قوى است به ابن فضّال فطحى موثّق » .
و آنچه در آن از زهرى آمده است ، پس روايت كرده‌ام آن را از پدرم - رضى الله عنه - عن سعد بن عبد الله از قاسم بن محمد اصفهانى از سليمان بن داود منقرى از سفيان بن عيينه از زهرى - و نامش محمّد بن مسلم بن شهاب است - از علىّ بن - الحسين عليهما السّلام .
توضيح : « محمّد بن مسلم عبيد الله بن شهاب زهرى مدنى تابعى از فقهاى عامّه و محدّثان ايشان است ، در سال 52 به دنيا آمده و در 124 درگذشته ، و از منحرفين از على امير المؤمنين عليه السّلام است ، شيخ او را در رجال عنوان كرده و گويد : عدوّ

485