ازدى است از او روايت مىكند ، و طريق مؤلَّف به او بوجود جعفر بن محمد بن مسرور حسن است و چون او از مشايخ اجازه مىباشد گفته‌اند حسن كالصحيح است » .
و آنچه در آن از سعدان بن مسلم كه نامش عبد الرحمن بن مسلم است آمده ، پس روايت كرده‌ام آن را از محمّد بن حسن - رضى الله عنه - از محمّد بن حسن صفّار ، از عبّاس بن معروف ، و احمد بن اسحاق بن سعد هر دو از سعدان بن مسلم .
توضيح : « عبد الرحمن بن مسلم كه لقبش سعدان عامرى است از اصحاب امام ششم و امام هفتم عليهما السّلام است ، و عمرى طولانى كرده و داراى كتابى است كه ثقات ما از او روايت كرده‌اند ، و طريق مؤلَّف به او صحيح است ، و اخبارش معتبر است زيرا كه ثقات بر آن اعتماد كرده‌اند » .
و آنچه در آن از ريّان بن صلت آمده است ، پس روايت كرده‌ام آن را از پدرم و محمد بن موسى بن متوكَّل ، و محمّد بن علىّ ماجيلويه ، و حسين بن ابراهيم - رضى الله عنهم - از على بن ابراهيم بن هاشم از پدرش از ريّان بن صلت .
توضيح : « ريّان - بفتح » راء « مهمله و تشديد » ياء « دو نقطه در زير ، و صلت - بفتح » صاد « بىنقطه و سكون » لام « اهل بغداد است و از اشعريّين قم مىباشد ، و گفته‌اند اصلا خراسانى است ، و كنيه اش ابو على است و از حضرت رضا و امام جواد عليهما السّلام روايت مىكند ، و ثقه و صدوق مىباشد ، داراى كتابى است ، و طريق مؤلَّف به او حسن است » .
و آنچه در آن از حسن بن جهم آمده است ، پس روايت كرده‌ام آن را از محمّد بن -

403