مصيبت در دين ، گفت : پس كدام عمل نزد خداوند عزّ و جلّ خوشايندتر است ؟
فرمود : انتظار فرج ، گفت : پس كدام يك از مردم نزد خدا بهتر است ؟ فرمود : كسى كه از خدا بيشتر بترسد ، و تقوى را بيشتر به كار بندد ، و زهدش نسبت بتمتّعات دنيا افزون باشد ، گفت : پس كدام سخن نزد خداوند عزّ و جلّ افضل است ؟ فرمود : كثرت ذكر او ، و تضرّع بوسيلهء دعاء در پيشگاه او ، گفت : كدام سخن صادقتر است ؟
فرمود : شهادت به اينكه معبود حقّى جز الله نيست . گفت : پس كدام عمل نزد خداوند عزّ و جلّ عظيمتر است ؟ فرمود : تسليم و پارسائى ، گفت : پس چه كسى از مردمان راستگوتر است ؟ فرمود : كسى كه در موارد سخت همه راست بگويد .
سپس امام عليه السّلام رو به آن شيخ كرد ، و فرمود : اى شيخ ، خداوند عزّ و جلّ حلقى را بيافريد ، كه چون به ايشان نظر داشت ، دنيا را بر ايشان تنگ ساخت ، و از اين رو ايشان را نسبت به آن و متاع آن بىرغبت كرد ، تا به دار السّلام ، كه ايشان را به آن فراخوانده بوده راغب شدند ، و بر سختى معيشت و وضع ناپسند صبر كردند ، و بكرامت و عزّتى كه نزد خداوند عزّ و جلّ است مشتاق گشتند ، تا جانهاشان را در طلب خشنودى خدا بذل كردند ، و پايان اعمال ايشان شهادت بود ، پس خداى عزّ و جلّ را در حالتى ديدار كردند كه او از ايشان راضى بود ، و اين بزرگواران دانستند كه راه گذشتگان و آيندگان مرگست ، از اين رو براى آخرتشان توشه اى غير از زر و سيم آماده

323