5625 - يحيى بن أبى عمران ، از يونس ، از مردى از امام صادق عليه السّلام روايت كرده است كه فرمود : جدّ و جدّهء پدرى ، و جدّ و جدّهء مادرى همگى ارث مىبرند .
5626 - و حسين بن سعيد ، از ابن أبى عمير ، از جميل ، از امام صادق عليه السّلام روايت كرده است كه فرمود : رسول خدا جدّهء پدرى را در حال حيات پسرش از سدس مال برخوردار كرد ، و جدّهء مادرى را در حال حيات دخترش نيز از سدس ميراث برخوردار نمود .
شرح : « ظاهر اين خبر كه از نظر سند صحيح است اينست كه مستحبّ است كه جدّ و جدّه را از ميراث فرزندزاده شان به چيزى برخوردار نمايند ، و شهيد - رحمه الله - در مسالك گويد : عدم ارث با وجود أبوين يا يكى از آن دو در ميان اصحاب مشهور است و مخالفى ندارد ، مگر ابن جنيد كه او فاضل از سهام دختر و پدر و مادر را براى جدّ و جدّه دانسته ، لكن مشهور بر والدين يا هر كدام كه ميراث بر هستند مستحبّ دانسته كه از اصل مال جدّ را يك ششم بدهند ، و ابن جنيد گفته است از سهم خود ، البتّه در صورتى كه سهم هر يك از ابوين از سدس افزون باشد ، و اطلاق » طعمهء ثلث « در اخبار ظاهرش از اصل تركه است نه ثلث نصيب دهندهء آن ، و نيز به آن جدّ دهند كه منسوب به دهنده است نه آنكه منسوب به ديگرى است ، و چنانچه چيزى جز يك ششم نصيب هر يك از ابوين نشد - مانند مادر با وجود حاجب يا پدر با وجود همسر - دادن چيزى به جدّ استحباب ندارد ، و چنانچه نصيب يكتن از آن دو از سدس افزون بود بر همو فقط مستحبّ است كه چيزى به جدّ بپردازد نه آن ديگر كه سهمش بيش از سدس نيست » .

163