و اگر برادرى پدرى و پسر برادرى مادرى بجاى گذارد ، همگى مال متعلَّق ببرادر پدرى است .
و اگر برادرى مادرى ، و پسر برادرى أبوينى بجاى مانند ، همگى مال براى برادر مادرى است ، و پسر برادر أبوينى از شمار ورثه ساقط مىشود .
و فضل بن شاذان در اين مسأله مرتكب غلط شده و گفته است : سدس مال بعنوان سهم مسمّى براى برادر مادرى ، و ما بقى براى پسر برادر أبوينى است ، و او در اين باره بحجّت ضعيفى احتجاج كرده ، و گفته است : چون پسر برادر أبوينى جاى گزين برادرى است كه مستحقّ همگى مال است لذا بمنزلهء برادر ابوينى است ، و استحقاق همگى تركه را به حكم كتاب واجد است ، و از طرف مادر از مزيّت قرابت نيز برخوردار است .
مصنّف اين كتاب - گويد : و همانا كه پسر برادر در صورتى بمنزلهء برادر است كه برادرى نداشته باشد ، ولى در صورتى كه برادرى داشته باشد بمنزلهء برادر نيست همانطور كه فرزند فرزند در صورتى فرزند محسوب مىشود كه متوفّى فرزندى و والدينى نداشته باشد ، و اگر قياس در دين خداى عزّ و جلّ جايز بود هر آينه وقتى متوفّى برادرى پدرى و پسر برادرى ابوينى از خود بجا ميگذاشت ، همگى مال به پسر برادر ابوينى تعلَّق

155