دارد ، در صورت انطباق كه مشكلى در كار نيست ، و در صورت دوم بنزد اماميّه زائد را بر خويشان نسبى به نسبت تقسيم مىكنند اضافه بر سهامشان چون « الأقرب يمنع الأبعد » و بنا بر صورت دوّم نقص بر دختر و خواهران پدرى و مادرى يا پدرى تنها وارد مىشود آنان كه يك فرض در كتاب خدا بيش ندارند نه آنان كه دو فرض در بارهء ايشان معيّن شده است ، و اگر از فرض اوّلى نبرند از سهم دوّمى نصيبشان كمتر نخواهد بود » .
فضل بن شاذان گويد : « اين ، حديثى صحيح بر اساس موافقت كتابست ، و در اين حديث دليلى بر اين حقيقت موجود است كه برادران و خواهران در صورت وجود فرزند چيزى به ارث نميبرند ، و همچنين جدّ در صورت وجود فرزند از ارث نصيبى ندارد . و نيز در اين حديث دليلى بر اين معنى وجود دارد كه مادر ، برادران مادرى را از ارث حاجب مىشود » .
پس اگر معترضى بگويد : چرا والد گفته ، و والدة و والدين نگفته است ؟ جوابش اينست كه اين ، تعبيرى جايز است ، همانطور كه ولد ميگويند ، و پسر و دختر هر دو در اين تعبير داخل ميشوند ، گاهى مادر والد ناميده مىشود ، و اين در صورتيست كه مادر را با پدر منضمّ سازند ، همانطور كه گاهى أب ناميده مىشود ، و اين در مورديست كه با أب منضمّ شود ، چنان كه در قول خداى عزّ و جلّ آمده است كه : « و براى » ابوين « او ، هر يك از آن دو را سدسى هست » . و يكى از ابوين كه در اين آيه آمده است مادر است . و همچنين فرموده است : « وصيّت براى » والدين « و خويشاوندان نزديكتر » و يكى از والدين مادر است . و اين ، مطلبى واضح و آشكار است ، و سپاس

128