عليه السّلام آمده كه رسول خدا صلَّى الله عليه و آله فرمود : شفعه در كشتى مشترك و همچنين نهر ( قنات ) و جادّه و آسيا و حمّام نيست ( چون اينها قابل تفكيك و افراز نيستند ، حمّام يا كشتى يا قنات و راه يا جاده و آسيا و كارخانه را چگونه مىتوان افراز نمود و شفعه در مورديست كه قابل افراز باشد ولى هنوز قسمت نشده باشد ) .
3375 - در حديث سكونى على عليه السّلام فرمود : وصىّ يتيم ( قيم صغير ) به منزلهء پدرش مىباشد و مىتواند از حقّ شفعه براى او استفاده كند در صورتى كه شادمانى و رفاه حال صغير را بخواهد و يا او رغبتى نشان دهد ، و نيز فرمود : شريك غائب هم حقّ شفعه دارد ( يعنى شخص غايب كه شريكش سهم خود را بهنگام غيبت و عدم حضور او به ديگرى فروخته است حقّ شفعه دارد و مىتواند پس از حضور هر مقدار كه طول كشيده باشد وجه را به شريك جديد داده ملك را تصرّف كند ) .
3376 - امام باقر عليه السّلام فرمود : وقتى سهام تعيين شد و ملك افراز گشت حقّ شفعه ديگر ساقط است .
3377 - از امام صادق عليه السّلام سؤال شد كه شفعه براى كيست ؟ و در چه چيزى است و آيا در حيوان هم شفعه هست و چگونه است ؟ حضرت فرمود : شفعه مسلَّم است در هر چيزى يا زمين و يا متاع مادامى كه ميان دو شريك واقع شود نه بيشتر ، و اگر يكى سهم خود را به شريكش بفروشد شريك ديگر حقّ شفعه دارد و او به خريد اولويّت دارد تا ديگرى ، امّا اگر از دو تن بيشتر شدند ديگر براى هيچ يك حقّ

98