قبال مبلغ مالى كه نزد او به گرو نهاده بودند و مال تلف شده بود ، فرمود : مال راهن از بين رفته و مرتهن مىتواند طلبش را از بدهكار بگيرد .
( رهن به معنى گروگذارى است در مقابل دين و قرض ، و به گرودهنده « راهن » و به گروگيرنده « مرتهن » و به چيزى كه گرو مىنهد : « مرهون » يا « رهن » گويند ) .
4095 - در روايت سكونى از جعفر بن محمّد از پدرش از پدرانش عليهم السّلام از امير مؤمنان عليه السّلام از رسول خدا صلَّى الله عليه و آله چنين آمده است كه آن حضرت فرمود : هر گاه حيوان سوارى را گرو گذارند تا از سواريش استفاده كنند ، آن كس كه او را سوار شده بايد نفقه اش را بدهد ، و نيز حيوان شيرده اى را كه رهن گذارده‌اند تا مرتهن از شير آن استفاده كند نفقه و مخارج آن حيوان با كسى است كه از شيرش استفاده مىكند .
شرح : « مشهور آنست كه گروگيرنده ( مرتهن ) نمىتواند از عين مرهون استفاده كند مگر با اذن راهن ( گروگذارنده ) و چنانچه بدون اجازهء او تصرّف كرد نفقه اش بر او واجب خواهد بود » .
4096 - اسحاق بن عمّار گويد : به امام كاظم عليه السّلام عرض كردم :
مردى در برابر دينى غلامى را گرو گرفت و اين غلام چشمانش آسيب ديد يا نقص

418