دوست مىدارد .
4092 - اسحاق بن عمّار از امام صادق عليه السّلام پرسيد : مردى يك هزار درهم به ديگرى سپرده و مال تلف شده است ، صاحب مال مدّعى است كه به عنوان قرض بوده و گيرنده مىگويد : وديعه بوده است . امام فرمود : مالى را كه گيرنده اقرار به گرفتن آن كرده مديون است مگر اينكه اثبات كند كه بعنوان وديعه نزد او گذارده است .
مؤلَّف اين كتاب - رحمه الله - گويد : استادان ما بر اين قول بودند كه وديعه گيرنده امين است و سوگند لازم نيست .
4093 - مردى به امام صادق عليه السّلام عرض كرد : من به كسى اطمينان كردم و او را امين دانسته و مالى به او سپردم ، امّا او به من خيانت كرد و مالم را إنكار نمود ، امام عليه السّلام فرمود : امين به تو خيانت نكرده است ، بلكه تو خائن را امين شمرده اى .
( باب رهن - گروه ) 4094 - جميل بن درّاج گويد : امام صادق عليه السّلام در مورد مردى كه در

417