كند زيرا در صورت ثبوت جرم امام نمىتواند شفاعت را بپذيرد ، اما آنچه هنوز نزد شهود ( واسطه ها ) است و براى امام ثابت نشده اشكال ندارد كه شفاعت مجرم بنمائى البتّه در صورتى كه او را پشيمان ديدى و امّا آنچه حدّ شرعى معيّن ندارد مانعى ندارد تا به امام نرسيده شفاعت كنى در حالى كه مجرم خود رجوع از جرم كرده باشد و نيز شفاعت در بارهء حقّ مسلمان يا غير مسلمانى مكن مگر با اجازهء صاحب حقّ .
( مواردى كه حكم مجرم زندان مىشود ) 3261 - صفوان بن مهران از عامر بن سمط از علي بن الحسين عليهما السّلام روايت كند در بارهء مردى كه با خواهر خود زنا كرده بود فرمود : حكم آنست كه يك ضربت با شمشير آخته به دو زنند تا هر كجا رسيد ، رسيد ، اگر احيانا زنده ماند زندانش اندازند تا مرگش فرا رسد .
3262 - سكونى مسندا نقل كرده است كه امير مؤمنان على عليه السّلام در بارهء حكم اربابى كه بندهء خود را بكشتن مردى فرمان داده و غلام اجرا كرده بود فرمود : مگر جز اينست كه بنده در دست مولاى خود چون افزار ( شمشير - شلاق ) است يعنى اختيارى ندارد ؟ و لذا بايد مولى را كه فرمان داده كشت و مباشر قتل كه غلام

40