4056 - و نيز امام صادق عليه السّلام فرمود : باكى نيست در تصرّف كردن عصائى كه در ميان راه پيدا شود و از كسى افتاده ، يا چوبك دو سر تيز كه براى وصل دو جوال به كار مىبرند ، يا كفش و نعلين يا ميخ و يا طناب ، و پايبند شتر و امثال اينها .
4057 - و از آن حضرت ( رسول خدا صلَّى الله عليه و آله ) از گوسفند گمشدهء در بيابان شخصى سؤال كرد حضرت به سائل فرمود : يا از آن تو است يا صاحبش و يا گرگ بيابان ، و من خوش ندارم به آن دست يازم ، و از شتر گمشده پرسيد ، فرمود :
به تو چه مربوط ؟ شكمش هميانش باشد و سمش كفش او و تهيگاهش مشك آبش ، او را به حال خود واگذار . ( يعنى خود را به زحمت مينداز و آن را به حال خود رها كن ) .
4058 - حنان بن سدير گويد : مردى از امام صادق عليه السّلام سؤال مىكرد حكم لقطه چيست ؟ و من مىشنيدم ، امام فرمود : تا يك سال آن را در اماكن عمومى معرّفى كن ، اگر صاحبش را يافتى كه خواسته ات برآورده شده و اگر نيافتى آن را تملَّك كن كه تو به آن سزاوارترى . - مراد لقطه غير حرم بيت الله است - .
شرح : « جملهء آخر حديث ، كلام صدوق - رحمه الله - است و خبر در تهذيب بدون آن جمله آمده است ، و مراد به اينكه امام عليه السّلام فرمود : تو أحقّ به آن هستى ، آنست كه : تو به تصرّف آن براى تملَّك يا تصدّق با ضمان و يا حفظ و نگهدارى مانند مال خود در ايّام حيات و وصيّت بدان بىضمان سزاوارترى » .

399