شرح : « شخص به اختيار خود لباسش را نزد حمّامى گذارده ، و به داخل حمّام مىرود و نگهدارى لباس و امانتدارى مردم امرى است خير و نيك و در حقّ آنها احسان است ، پس شخصى كه قبول اين زحمت مىكند محسن و نيكوكار محسوب مىشود و خداوند در قرآن كريم مىفرمايد : * ( ما عَلَى الْمُحْسِنِينَ مِنْ سَبِيلٍ ) * توبه : 91 « يعنى بر نيكوكاران راهى نيست » .
3930 - و نيز امير المؤمنين عليه السّلام مرد مسلمانى را كه خوك مردى نصرانى را كشته بود ضامن دانست و براى نصرانى غرامت گرفت .
3931 - أبو بصير گويد : امام صادق عليه السّلام در بارهء مردى كه باربرى را براى متاعش أجير گرفت و متاع در دست اجير شكست يا ريخت فرمود : اگر باربر مورد اطمينان است پس ضمانى بر عهدهء او نيست و اگر مورد اطمينان نيست ضامن است .
شرح : « ضمان بدان جهت است كه بيّنهء عادله بر عدم افراط و تفريط ندارد ، و إلَّا بيش از اين نيست كه مال در دست او امانت بوده و امين ضامن نيست ، و البته اين حكم از اين روست كه باربر بداند كه اگر در حفظ متاع مردم دقّت بخرج ندهد و لا أباليگرى كند امين و مورد اطمينان نخواهد بود پس چنانچه مالى در دست او ضايع شود بايد اقامهء بيّنه كند و آن كاريست بسيار دشوار و گاهى غير ممكن لذا ناچار به دادن تاوان يا حفظ كردن متاع باشد » .
3932 - داود بن سرحان گويد : امام صادق عليه السّلام در بارهء مردى كه متاعى بر سر خويش حمل مىكرد و با شخصى تصادف كرد و او كشته شد يا بعض از

349