براستى كه اسراف كارى ، سرانجام فقر و تهيدستى به بار مىآورد ، و ميانه روى در امر زندگى و معيشت توانگرى و بىنيازى را موجب مىشود .
3660 - محمّد بن مسلم از امام محمّد باقر عليه السّلام سؤال كرد : شخصى براى مردمان دارو مىسازد و اجرت مىگيرد ، فرمود : اشكالى ندارد .
3661 - هند سرّاج گويد : من به امام محمّد باقر عليه السّلام عرض كردم - خداوند به شما خير دهد - من مردى هستم كه كارم فروش اسلحه است ، كه با خود به شام مىبرم و به اهل آن ديار مىفروشم ، و از آن وقت كه خداوند مرا به حقّ آگاه ساخت ( شيعه شدم ) از اين كار ناراحت و دل نگرانم ، گفتم : ديگر براى دشمنان خدا اسلحه نبرم . امام عليه السّلام فرمود : نه ، ببر و به آنها به فروش ، زيرا خداوند به وجود آنان دشمنان ما و آنها را دفع مىكند ( مراد از دشمنان ما و آنها ، روميان مىباشند ) فرمود :
آرى ، اگر ميان ما و آنها درگيرى پديد آيد آن وقت هر كس به هر طريق به آنها اسلحه برساند كه عليه ما به كار برند جزء مشركان خواهد بود .
3662 - ابو ولَّاد گويد : به امام صادق عليه السّلام عرض كردم در بارهء

235