كس خود را اجير سازد روزى را بر خود تنگ كرده است ، چگونه بر خود تنگ نكرده باشد در حالى كه آنچه به چنگ مىآورد از آن ديگرى است همان كه او را اجاره كرده است .
شرح : « بايد دانست كه اين منع در مورد كسانى است كه خود را به مبلغ معيّنى اجاره مىدهند و براى ديگران كار و فعاليّت مىكنند و عامل و نمايندهء ديگران هستند در حالى كه مىتوانند همان كار را مستقلا براى خويش انجام دهند ، نه كارگران كارخانجات و شركتهاى صنعتى كه تأسيس آن براى هر كس ميسور نيست و شخص نمىتواند خود مستقلا بدان بپردازد ، و اينان نيز اجرت و ارزش كار فردىشان هر چه باشد مىستانند ، پس منع شامل اينها نيست بلكه شامل كسانى است كه مىتوانند كارى را كه براى ديگران انجام مىدهند براى خود انجام دهند و هر مقدار كه بهره آور است از آن خود آنها باشد ، با اين حال اجير مىشوند » .
3658 - هارون بن حمزهء غنوى گويد : از امام ششم عليه السّلام پرسيدم :
مردى كسى را اجير كرده است و چون اجير و مستأجر به يك ديگر اطمينان نداشتند وجه الاجاره را نزد شخص سومى نهاده و آن شخص پس از انجام كار وفات يافت و مالى كه به مبلغ اجاره نزد او امانت مانده بود تا بدان وفا كند تلف شده و چيزى باقى نگذاشته است ، امام عليه السّلام فرمود : « اجيركننده ضامن اجرت است مگر اينكه اجير شده خود ، آن شخص را معرّفى كرده و به آن راضى شده باشد » .
3659 - عبيد بن زرارة گويد : امام صادق عليه السّلام به من فرمود : اى عبيد

234