روايت شده كه از امام صادق عليه السّلام سؤال كردند در مورد قراءت پشت سر امام جماعت ؟ و آن حضرت فرمود : هر گاه پشت سر امامى باشى كه او را دوست ميدارى و به او اعتماد دارى يعنى از شيعيان بوده و عادل باشد و فسق ظاهر نداشته باشد ، همانا قراءت او از قراءت تو كفايت مىكند ، ولى اگر بخواهى مىتوانى در اخفاتيّه خود قراءت كنى . امّا اگر نماز جهريّه باشد خاموش باش و به قراءت امام گوش فرا ده چنان كه خداوند متعالى فرموده است : گوش دهيد تا مورد رحمت قرار گيريد . شخصى عرض كرد : اگر امام كسى باشد كه به او اعتماد نداشته باشم و بد مذهب يا فاسق باشد ، آيا به او اقتدا كنم ؟ و خود قراءت كنم ؟ آن حضرت فرمود كه پيش از او نماز خود را بجاى آر يا بعد از او نماز كن - تا آخر حديث » .
1162 - بكر بن محمّد أزدى از امام صادق عليه السّلام روايت كرده كه آن حضرت فرمود : من دوست نميدارم كه شخص در نمازى كه قراءت را در آن بلند نمىخوانند ( يعنى نمازهاى اخفاتيّه ) پشت سر امام نماز كند و مانند درازگوش خاموش و بىصدا ايستاده باشد ، راوى گويد : عرض كردم : فدايت گردم پس چه بكند ؟
فرمود : تسبيح بگويد .
1163 - عمر بن اذينه از زرارة و او از امام باقر عليه السّلام روايت كرده است كه آن حضرت فرمود : هر گاه مأموم به بعضى از نماز برسد و بخشى از آن را از دست بدهد و امام عادل باشد و بتوان بر او اعتماد كرد آنچه را درمىيابد اوّل نماز خود حساب مىكند در اين صورت اگر دو ركعت از نماز ظهر يا عصر يا عشا را دريابد و دو ركعت از او ( مأموم ) فوت شده باشد ، در آن دو ركعتى كه پشت سر امام دريافته نزد خود و از براى خويش الحمد را ميخواند ، و چون امام سلام داد او برميخيزد و دو

55