در آن واجب است و همچنين كسانى را كه تمام بر ايشان واجب مىباشد در ضمن ابواب صلاة در اين كتاب ذكر كرده‌ام .
و اما روزه تطوّع - يعنى مستحبّ - در سفر 1981 - پس امام صادق عليه السّلام در بارهء آن فرموده است : روزه در سفر از جمله اعمال برّ و مشروع نيست .
1982 - و حلبى از امام صادق عليه السّلام روايت كرده است كه از آن امام در بارهء مردى كه در حال روزه داشتن از خانه اش به قصد سفر خارج مىشود ، سؤال كردند ، امام فرمود : اگر پيش از آنكه روز به نيمه رسد خارج شده است ، مىبايد افطار كند ، و قضاى آن روز را بجا آورد ، و اگر بعد از زوال خارج شده ، مىبايد روزه‌اش را تمام كند .
1983 - و علاء از محمّد بن مسلم ، از امام صادق عليه السّلام روايت كرده است كه فرمود : چون مرد در ماه رمضان سفر كند ، و بعد از نصف روز خارج شود ، روزهء آن روز را بر عهده دارد ، و آن روزه به حساب ماه رمضان منظور مىشود ، و چون پيش از طلوع فجر به سرزمينى وارد شود ، در حالى كه قصد اقامت در آن سرزمين داشته باشد ، ميبايد آن روز را روزه بدارد ، و اگر بعد از طلوع فجر به آنجا وارد شود ، روزه اى

485