- يعنى از امام ابو جعفر عليه السّلام در بارهء روزهء روز عرفه سؤال كردم ، و گفتم : فدايت شوم ، مردم مىپندارند كه آن برابر با روزه يك سال است . امام فرمود : پدرم آن روز را روزه نمىداشت ، گفتم : چرا فدايت شوم ؟ فرمود : روز عرفه روز دعاء و مسألت است ، لذا من بيم آن دارم كه روزه مرا از دعا ناتوان سازد ، و خوش ندارم كه آن را روزه بدارم ، و بيم آن دارم كه روز عرفه روز اضحى باشد ، و آن ، روز روزه داشتن نيست .
مصنّف اين كتاب - رحمه الله - گفت : عامّه براى ادراك فطرى و أضحائى ناموفقند ، و علت اينكه آن امام عليه السّلام روزه گرفتن در روز عرفه را ناخوشايند داشته اين است كه در بيشتر سالها همان عرفه روز عيد مىبوده است ، و مؤيّد اين امر ، سخن امام صادق عليه السّلام است كه فرمود :
1812 - زمانى كه حسين بن علىّ عليهما السّلام به قتل رسيد ، خداى عزّ و جلّ فرشته اى را فرمود تا ندا در داد كه : أيا اى امّت ستمكار و قاتل عترت پيامبر خويش ، خداى تعالى شما را به روزه اى و به فطرى موفق مداراد !
1813 - و در حديث ديگر آمده است كه : خدا شما را به فطرى و اضحائى

408