« قل هو الله » و در ركعت دوم سوره « قل يا أيّها الكافرون » ميخوانى ، و چون در ركعت آخر پيشانى بر خاك نهادى در سجود تهليل خداوند ميكنى ( يعنى كلمه لا إله إلا الله ميگوئى ) و تقديس او ( با سبحان الله يا سبّوح قدّوس ميگوئى ) و تعظيم و تمجيد الله ميكنى ( با ذكر كلماتى نظير « لا حول و لا قوّة إلَّا با لله العليّ العظيم » يا ذكرهائى ديگر كه مشتمل بر اين قبيل أسماء و دعوات باشد ) آنگاه گناهانت را ذكر ميكنى و آنچه را كه به ياد دارى يكايك نام مىبرى ، و آنچه را كه در خاطر ندارى يك جا بطور كلى بدان اقرار مىكنى ، سپس از سجده سر برميدارى وقتى پيشانى بر خاك نهادى در سجده دوم صد بار از خداوند طلب خير براى خود مىكنى بدين نحو كه ميگوئى :
« اللَّهمّ إنّي أستخيرك بعلمك » ( يعنى : بار خدايا من با احاطه علم تو بر همه چيز و بر احوال خويش از تو خير خود را درخواست مىكنم يا بر آوردن حاجت مرا قرين خير من سازى ، و يا چنانچه خير من در آنست آن را برآورده سازى ، آنگاه خداوند را به آنچه از اسماء الهى كه خواهى ميخوانى و چنين دعا ميكنى : « يا كائنا قبل كلّ شيء و يا مكون كلّ شيء ، و يا كائنا بعد كلّ شيء - افعل بي . . . » ( يعنى : اى آنكه پيش از پديد شدن هر چيزى وجود داشته اى و اى كسى كه پديد آورنده و هستى بخش همه چيز توئى ، و اى خدائى كه پس از همه چيز وجود تو همچنان پاينده و پايدار خواهد بود با من چنين و چنان كن - كه البتّه بجاى چنين و چنان شخص خواسته و حاجت خود را از خداوند متعال درخواست مىكند ) و هر بار كه به سجده ميروى زانوهايت را به زمين برسان و لنگ را از روى آنها بردار تا برهنه شوند و آن را از

277