مىايستد دو پايش را نزديك به يكديگر گذارد ، و ميان آنها را از هم باز نگذارد و فاصله نيندازد ، و دستهايش را بر سينه خود روى پستانهايش قرار دهد ، و چون به ركوع رود دستهايش را بالاى زانوان بر روى رانهاى خود گذارد تا زياد خم نشود كه سرين ( باسن ) يا نشيمنگاه او بالا بيايد ، و چون خواست به سجده رود ابتدا بنشيند و بعد به سجده رود به نحوى كه خود را به زمين بچسباند و فراهم نشيند ( بر خلاف مردان كه سنّت است گشاده باشند ) و دستهايش را تا مرفق بر زمين گذارد ، و چون خواهد ( كه آماده شود ) برخيزد و بايستد سر خويش را از سجده بردارد و بر نشيمنگاه نشيند ولى نه چنان كه مردها مىنشينند ( يعنى نه متورّك و بر پاشنه پا ) آنگاه روى پا ، راست و به تدريج و تأنّى بلند شود تا بايستد بدون آنكه خم شود و سرين خود را بلند كند و نشيمنگاه او ظاهر شود و جلب نظر نمايد ، و چون براى تشهّد نشيند پاهاى خود را بلند كند ( كه نشيمنگاه او بر زمين باشد ) ، و رانهايش را به يك ديگر بچسباند ، و زن آزاد ( و بالغ ) نماز نميگزارد مگر با مقنعه و روسرى ( كه موى سر و گردن خود را بدان بپوشاند ) ولى كنيز ( و همچنين آزاد نابالغ ) بدون روسرى نماز ميخواند .
1081 - محمّد بن مسلم از امام باقر عليه السّلام روايت كرده كه فرمود : زن در پيراهن و مقنعه نماز مىكند ( يا مىتواند نماز بخواند ) اگر هر دو به اندازه كافى بزرگ باشد و سراپا را بپوشاند .
1082 - يونس بن يعقوب از امام صادق عليه السّلام سؤال كرد : آيا مرد

23