برود او را اجازه مىدهم كه برود .
و نيز مولى محمّد تقى مجلسى - رحمة الله عليه - فرموده : ظاهرا امام عليه السّلام در اين مورد بر دو خطابه اكتفا فرموده ، زيرا خطبه عيد پس از نماز عيد است و خطبه جمعه قبل از نماز جمعه پس آن حضرت دو خطبه در پى هم ايراد فرموده است . و احتمال مىرود مراد از جمع كردن ميان دو خطبه اين باشد كه آن حضرت در هنگام زوال ظهر از خطبه عيد فارغ شده و با آغاز زوال شروع به ايراد خطبه جمعه نموده است » .
1474 - از امام صادق عليه السّلام تفسير اين آيه را كه سؤال كردند كه خداوند عزّ و جلّ ميفرمايد : « قد افلح من تزكَّى » ( سوره اعلى : 14 ) ( بمعنى : رستگار شد كسى كه زكات داد ) آن حضرت فرمود : مراد كسى است كه زكات فطره را از مال خود بيرون كرد . سؤال شد « و ذكر اسم ربّه فصلَّى » ( 15 ) ( بمعنى : و ذكر نام پروردگار خود كند و نماز بجا آورد ) مراد چيست ؟ فرمود : آنكه به صحرا و دشت ( ذكر گويان ) بيرون شود و نماز عيد كند .
1475 - و در روايت سكونى آمده است كه رسول خدا صلَّى الله عليه و آله وقتى براى خواندن و برگزارى نماز عيد بيرون آمده بصحرا ميرفت پس از نماز از همان جاده يا راهى كه آمده بود برنمىگشت ، بلكه راه ديگرى را در پيش مىگرفت .
1476 - ابو بصير از امام صادق عليه السّلام روايت كرده كه آن حضرت فرمود : هر گاه در روز عيد خواستى بسفرى به روى يا قبلا قصد كرده بودى به سفر روى و صبح شد و هنوز در شهر بودى در اين صورت از شهر بيرون نرو تا در مراسم نماز عيد

218