و ما تخفى الصدور ، غارت النّجوم و نامت العيون و أنت الحىّ القيّوم ، لا تأخذك سنة و لا نوم ، سبحان الله ربّ العالمين و إله المرسلين و خالق النّبيّين ، و الحمد لله ربّ العالمين ، اللَّهمّ اغفر لى و ارحمنى و تب علىّ إنّك أنت التوّاب الرّحيم » .
( يعنى : حمد و سپاس آن خداوندى را كه روح مرا به من بازگردانيد كه او را بپرستم و حمد كنم ، خداوندا همانا شبى كه پوشانندهء همه چيز است با ظلمت خود چيزى را از تو نمىپوشاند ، و آسمان نيز كه مزيّن به كواكب است ، و همچنين زمين كه جايگاه آرامش يافتن مخلوقات است چيزى را بر تو نمىپوشانند ، و نيز تاريكيها كه پاره اى از آن بالاى تكه هاى تاريكى ديگر انباشته شده ، و نيز درياى ژرف و موّاج يا ميان دريا كه ظلمتى عميق دارد هيچ كدام چيزى را از تو نمىپوشانند ، و تو خيانت چشمها و آنچه از اسرار كه در دلها نهانست همه را ميدانى ، ستارگان پس از درخشيدن آرام آرام از نور رفتند ، و چشمهاى خلايق بخواب رفت در حالى كه تو پيوسته زنده و پابرجائى و هرگز تو را چرت زدن و خواب نميگيرد ، تسبيح و تنزيه ميكنم و به پاكى ياد مىكنم خداوندى را كه پروردگار عالميان است ، و خداى پيامبران مرسل و آفرينندهء پيغمبران است ، و حمد و سپاس مخصوص خدايى است كه خالق جهانيان است ، بار خدايا مرا بيامرز و بر من رحمت آور و توبه‌ام را بپذير ، كه همانا تو خود توبه پذير و مهربانى ) .
آنگاه پنج آيهء آخر سورهء آل عمران را از « انّ في خلق السّموات و الارض تا لا تخلف الميعاد » بخوان .
و بر تو باد مسواك كردن دندانها كه مسواك زدن در سحرگاه و پيش از وضو سنّت رسول خدا صلَّى الله عليه و آله است ، آنگاه وضو بساز .

172