درنده بر خويشتن بيمناك باشد در اين صورت تكبير گويد و ايماء نكند « اين خبر را محمّد بن مسلم از يكى از دو امام ( حضرت باقر يا امام صادق ) عليهما السّلام روايت كرده است .
شرح : « توضيحا متذكر مىشود : نمازى كه بايماء مىكنند احرام ، و قراءت حمد و سوره ، و تشهّد و سلام دارد ، فقط ركوع و سجود را با ايماء انجام ميدهند . ولى نماز خوف از حمله درنده تكبير است قراءت حمد و سوره و ركوع و سجود ندارد ، بلكه بجاى هر ركعت از نماز يك بار تسبيحات أربعه را مىگويند ) .
1345 - زراره از امام محمّد باقر عليه السّلام روايت كرده كه آن حضرت فرمود :
كسى كه از حمله دزدان و درندگان بيمناك است به همان حال كه سوار بر چهار پاى خويش است به ايماء نماز - كه همان نماز مواقفه باشد - بجا آورد ، زراره گويد : عرض كردم : چنين شخصى اگر وضو نداشته باشد و در عين حال از بيم دشمن نتواند از چهارپايش فرود آيد چه كند ، نظر شما در اين خصوص چيست ؟ حضرت فرمود : بر نمد چهار پاى خود يا نمد زين يا يال اسبش كه همواره غبارى در آن است تيمم كرده و نماز مىكند : به نحوى كه سجده را فروتر از ركوع بجا آورده ، و بهر طرف كه چهار پا ميگردد او برنميگردد كه رو بجانب قبله كند ( بلكه پيوسته رويش به همان طرفى است كه چهار پا حركت مىكند ) و فقط هنگامى كه متوجّه نماز مىشود و شروع به نماز مىكند رو به قبله تكبير احرام ميگويد .
شرح : « در مورد معنى مواقفه همان گونه كه در عنوان همين باب گذشت منظور زمانى است كه دو سپاه رو در روى يك ديگر قرار گرفته و در دو جبهه صفآرايى

150