شمردن معتقدات ايشان تلقّى مىشود ، بدون شك اگر به هلاكت نيانجامد حدّ اقلّ شرائط اسارت را بسيار مشكلتر خواهد ساخت و آسيبها و گزندها بدنبال خواهد داشت پس تنها احتمال منع سبب نشده كه شخص بتواند با ايماء نماز كند . على هذا با توجّه بمراتب مذكوره و شرايطى كه اساسا يك اسير دارد به نظر ميرسد كه نياز نيست حتما دشمن او را از نماز منع كند و با احتمال خطر ديگر ، حكم به ايماء مشكل نيست ، آنچنان كه بعضى از علماء رضوان الله تعالى عليهم فرموده‌اند - و الله تعالى يعلم - » .
1339 - و زراره از امام محمّد باقر عليه السّلام روايت كرده گويد : به آن حضرت عرض كردم : آيا نماز خوف و نماز سفر يا مسافر هر دو شكسته مىشود ؟
( يعنى همان گونه كه سفر سبب قصر در نماز مىشود خوف نيز سبب قصر ميگردد يا خير ) حضرت فرمود : آرى ، و نماز خوف سزاوارتر است كه در آن قصر شود از نماز سفر ، زيرا خوف در آن است . ( يا بنا بر نقل بعضى از نسخه هاى ديگر : زيرا در آن ديگرى عادتا خوف نيست ) .
1340 - و من از شيخ و استادمان محمّد بن الحسن - كه خداوند از او راضى باشد - شنيدم كه ميفرمود : روايتى به من رسيده كه از امام صادق عليه السّلام سؤال كردند در مورد تفسير فرمايش خداوند عزّ و جلّ در آيه « و إذا ضربتم في الأرض فليس عليكم - الآية » ( كه معنى آن اينست : و هر گاه روانه شديد و سفر كرديد در زمين ، حرجى بر شما نيست كه نماز را شكسته بخوانيد اگر ميترسيد كه كافران بشما گزند و آسيب رسانند ) آن حضرت فرمود : اين آيه تقصير دوّم را بيان ميفرمايد ( يعنى تقصير اوّل براى سفر و تقصير دوم براى خوف و آن بدين نحو است كه شخص دو ركعت را ( كه

148