فرمود : كسى كه به شكار رود تا سه روز قصر كردن نماز بر او روا نيست ، و چون از سه روز گذشت بر او لازم است نماز را شكسته بخواند .
صدوق - رحمه الله - فرمايد : مراد آن حضرت صيد فضولى است كه براى غير غذاى خود و خانوادهء شخص بلكه به منظور تفريح انجام شود .
شرح : « مفاد خبر آنست كه اگر شكارچى براى تهيّهء قوت و روزى و امثال آن بصيد سفر كرده تا سه روز نماز را تمام و بعد شكسته مىخواند ، و اگر براى تفرّج و تفريح و بازى به شكار سفر كرده بايد تمام بخواند چه سه روز و چه بيشتر » .
1312 - عيص بن قاسم از امام صادق عليه السّلام روايت كرده كه از آن حضرت در مورد شخصى كه به شكار پرداخته سؤال كردند فرمود : اگر اين شخص بدور خود يا محور معيّنى يا اطراف منزل و شهر خود ميگردد نماز را قصر نميكند ، ولى اگر از وقت ( يعنى بياض يوم ، و يا يوم و ليلة ) يا مسافت لازم و حدّ معيّنش گذشت نماز را شكسته ميخواند .
و هر گاه مسافرى كه بايد نماز را شكسته بخواند از راه خود منحرف شود ، و از پى شكار رود و چون بدنبال شكار رفته و غرضش شكار است . بايد نماز را تمام بخواند ، و وقتى از شكار بازگشت و به راه اوّليه آمد در هنگام بازگشت بايد قصر كند .
و هر كس سفرش به منظور گناه و نافرمانى خداوند عزّ و جلّ باشد ( يا بنا بر روايت ديگر سفرش بهر ميزان و بهر نحو در جهت ايراد زيان و خسارت شخصى و تضعيف مادّى و معنوى جامعه مسلمين باشد ) بايد نمازش را تمام بخواند و روزه را نيز افطار نكند . و بر مسافر است كه در پى هر نمازى كه شكسته ميخواند سى مرتبه

134