1055 - ليث مرادى از امام صادق عليه السّلام سؤال كرد : هر گاه شخصى از وقت نماز پيشين خون از بينىاش روان شود و خون بند نيايد تا بيشتر شب درگذرد چه كند ؟ فرمود : براى ركوع و سجود با سر خود اشاره كند در تمام نمازها .
1056 - و عمر بن اذينه از امام صادق عليه السّلام روايت كرده كه از آن حضرت پرسيد : هر گاه در هنگام نماز خون از بينى كسى جارى شود در حالى كه بخشى از نمازش را خوانده است چه بايد بكند ؟ آن حضرت فرمود : اگر آب در سمت راست او يا چپ او يا پشت سرش باشد بدون اينكه روى از قبله بگرداند بينى خود را بشويد و نماز را از همان جا كه قطع كرده ادامه دهد و تمام كند ، ولى اگر آب پيدا نشود مگر اينكه روى از قبله بگرداند در اين صورت نماز را اعاده كند ، و بعد فرمود : قىّ نيز همين حكم را دارد .
1057 - در روايت ابى بصير از آن حضرت آمده است : هر گاه در ميان نماز سخنى گفتى يا رويت را از قبله گردانيدى پس نماز را اعاده كن .
1058 - ابو بصير به امام صادق عليه السّلام عرض كرد : گاه در حالى كه نماز ميخوانم مىشنوم كه كسى عطسه مىكند ، و من خداوند تعالى را حمد مىگويم و بر پيامبر صلوات مىفرستم ، اين كار درست است ؟ آن حضرت فرمود : بلى خوبست ، اين كار را

13