فرود مىآئيم نماز ترك شده روز را ( ظاهرا مراد نوافل روز يا بخشهاى كوتاه شده و متروك از نمازهاى روز باشد ) در ميان نماز مغرب و عشاء قضا ميكنيم ، آيا اين كار درست است ؟ آن حضرت فرمود : نه ، خداوند متعال به احوال بندگان خويش داناتر است كه ايشان را رخصت داده و تكليف آنان را سبك گردانيده و بر مسافر فقط دو ركعت واجب ساخته و پيش از آن دو ركعت و پس از آن نافله و چيز ديگرى مقرّر نفرموده ، مگر نماز شب را كه رخصت داده بر روى شتران و بهر طرف كه رود ، رو به همان جانب بجا آورى .
1292 - از امام صادق عليه السّلام سؤال كردند در مورد نماز نافله در روز در حين سفر ، آن حضرت فرمود : چنانچه نافله ( كه مستحبّ است ) در هنگام سفر سنّت ( و مطلوب و مورد توجه ) مىبود ، نماز واجب يوميّه تمام مىبود قصر نميشد ( چنان كه در نمازهاى چهار ركعتى فقط دو ركعت آن را ميخوانند و دو ركعت را شارع ساقط فرموده است ) .
و اشكال ندارد كه در هنگام سفر قضاى نماز شب را روز بجا آورند .
1293 - رسول خدا صلَّى الله عليه و آله ( وقتى هوا بارانى بود يا هنگام بارندگى ) نماز فريضه را همچنان كه بر شتر سوار بود ( يا به تعبير روايتى ديگر همچنان كه در كجاوه يا محمل نشسته بود ) بجا مىآورد .
شرح : « مراد چنان كه از لفظ » راحلته « پيداست سفر است نه حضر » .
1294 - ابراهيم كرخى گويد : به امام صادق عليه السّلام عرض كردم : من

125