مىشوند و مردم را نيز به گمراهى ميكشند .
20 - سفيان بن سعيد گويد : از حضرت صادق عليه السّلام - و او چنان كه ناميده شده به خدا سوگند راستگو است - شنيدم كه فرمود : اى سفيان ! ( در جايى كه افشا كردن عقيده سبب اتلاف نيروها و بهم خوردن نقشه‌ها و هدفها گردد ) بر تو باد به تقيّه ، چون آن سنّت و قانون حضرت ابراهيم خليل عليه السّلام است ، و خداوند عزّ و جلّ به موسى و هارون دستور داد : * ( اذْهَبا إِلى فِرْعَوْنَ إِنَّه طَغى فَقُولا لَه قَوْلًا لَيِّناً لَعَلَّه يَتَذَكَّرُ أَوْ يَخْشى ) * ( برويد به سوى فرعون چون او سر به طغيان بر آورد ، اما به نرمى با وى سخن بگوئيد ، شايد متذكَّر شود و ايمان آورد ، يا از ( مجازات ) الهى بترسد - طه 20 : 43 و 44 ) خداوند مىفرمايد : وى را با بهترين نامش كه كنيهء اوست صدا بزنيد و به او بگوئيد : اى أبا مصعب ( نامش وليد بن مصعب بن ريان بود ) .
و پيغمبر صلى الله عليه و آله هر گاه قصد داشت به مسافرتى برود آن را پنهان مىداشت ، و به جهت مصالحى مقصد خود را طورى اظهار مىنمود كه درست نفهمند ، و آن را به طرزى مىگفت كه شنونده خيال مىكرد جاى ديگرى را فرموده است . و فرمود : پروردگارم به من دستور داده با مردم سازش كنم ، همچنان كه به أداء واجبات مأمورم ساخته ، و خداوند با آموختن تقيّه به او فرمود :

396