تير دشمن بود سلام پيامبر را به او ابلاغ نمودم ، و گفتم : رسول خدا صلى الله عليه و آله فرمود :
خود را در چه حال مىبينى و چگونه مىيابى ؟ گفت : سلام مرا برسول خدا صلى الله عليه و آله برسان و بخويشان من بگو : در نزد خداوند هيچ عذر و بهانه اى نداريد اگر از شما كسى مژه برهم زند ( يعنى زنده باشد ) و برسول خدا آسيبى برسد ، اين بگفت و جان تسليم كرد .
تذكَّر : « سعد بن ربيع از انصارى است كه به مكَّه رفتند و رسول خدا صلى الله عليه و آله را به مدينه دعوت كردند و بلكه از نقباى آنها است كه در ليلهء عقبه با رسول خدا صلى الله عليه و آله معاهده نمودند كه تا جان دارند از آن حضرت دفاع كنند ، و از اين جهت است كه سعد به خويشان خود پيام ميفرستد كه بعهد و پيمان خود وفادار باشيد ، مبادا شما زنده بمانيد و لو يكتن ، و رسول خدا صلى الله عليه و آله صدمه ببيند » . مصنّف اين كتاب - رحمه الله - گويد : از ابو العبّاس شنيدم كه از قول ابو بكر محمّد بن قاسم أنبارى گفت : اين گفتهء او كه « و در ميان شما مژده اى بر هم خورد » « شفر » مفرد « اشفار » مىباشد ، و آن قسمت لبهء پلك چشم است كه در آن مژه مىرويد ، و هنگام فروبستن چشم به هم مىرسند ، « اجفان » پلك است كه روى دو چشم را از بالا و پائين مىپوشاند . و « هدب » موى مژه است كه در لبهء پلكها روئيده ، و « شفر العين » شين آن صداى ضمّه دارد ، وقتى گفته مىشود : « ما في الدّار

341