پيغمبر خدا صلى الله عليه و آله لب گشود : و آنگاه فرمود : همانا نبرد با مخالفين دين ، درى از درهاى بهشت مىباشد [ كه خداوند آن را بر روى دوستان مخصوص خود گشوده ، و جهاد پوشش پرهيزكارى ، و زرهء رخنه ناپذير خدا ، و سپر محكم قادر متعال است ] . كسى كه از روى كوته فكرى آن را ترك نمايد و مايل به آن نباشد ، خداوند لباس خوارى و فرومايگى بر او بپوشاند ، و ويرا در گرداب بلا فرونشاند ، و خوار گردانيده شود به حقارت و بىاعتبارى .
من در شب و روز ، در آشكار و نهان ، بارها نغمهء فداكارى را در گوشهاى سنگين شما نواختم ، و شما را به نبرد بىامان با آنان فرا خواندم تا قبل از آنكه بشما يورش برند بر آنان بتازيد ، هم اكنون بار ديگر آن را تكرار مىنمايم شايد با اين دم گرم من ، خون نيم مرده و سرد و لخته شده در شريانهايتان بجريان افتد ، سوگند به آنكه جانم در ارادهء اوست قلمرو سرزمين هيچ قومى ميدان تاخت و تاز دشمن قرار نگرفت مگر آنكه دچار خوارى و شكست شدند .
وه ! كه چه سست عنصر بوديد ، و در پاسخ دعوت من به بهانه‌هاى شرمآور ، بار وظيفهء خود را بر دوش يك ديگر نهاديد ، و به اميد هم نشستيد ، و هر كدام انتظار پيشگام شدن ديگرى را كشيديد ، و بارها ساختن يك ديگر در سختىها ، از بند مسئوليّت گريختيد ، و سرانجام روزگار به دام مذلَّتتان كشيد ، و دشمن از هر سو بر شما تاخت و اموالتان را به يغما برد .

236