ديگرى ، يعنى زيركتر و جدلكننده تر » .
و اين دليل است براى شخصى كه قائل است قرعه را در احكام هم نافذ ، و در داوريها جايز مىداند . و اينكه حضرت فرمود : « اذهبا فتوخّيا » مىگويد : « توخّيا الحقّ » گويا دو طرف دعوا را امر بصلح و سازش فرموده . و نهى فرمود از : گچاندودى گورها ، و آن گچكارى روى آن است و بدين جهت مىباشد كه بدان « قصّه » گفته مىشود ، و از اين قبيل است كه گويند « قصصت القبور و البيوت » وقتى گور يا خانه را گچكارى كنند .
و نهى فرمود : از بگو مگو و زيادى پرسش ، و تباه ساختن مال .
و نهى فرمود : از فراهم آوردن سبب نارضائى مادران ، و زنده بگور كردن دختران نوزاد . و منع فرمود : از دريغ كردن از دادن حقّ زنان .
گويند : فرمايش پيغمبر ( ضايع كردن مال ) بر دو گونه مىباشد : يكى از آنها كه معنى اصلى آن است مالى است كه در نافرمانى خدا انفاق مىشود از كم و زياد و آن همان زياده روى است كه خداوند آن را نكوهيده و از آن نهى فرموده ، و وجه ديگر دادن مال است به صاحبش كه رشد ندارد و خداى عزّ و جلّ فرموده * ( وَابْتَلُوا

176