و بار دوّم كه گويد : « حىّ على الفلاح » چنين گويد : از يك ديگر پيشى گيريد و بشتابيد به سوى مأموريتى كه به آن فراخوانده شده‌ايد ، بسوى نوازش بسيار و بخشش فراوان ، و بسوى عطاى بزرگوارى مهربان ، بخشندهء تمام نعمتها كه نعمتهايش عالى است ، و شتاب كنيد به طرف رستگارى بزرگ ، و نعمتهاى جاودانه در جوار رسول خدا صلَّى الله عليه و آله ( در جايگاه حقّ در پيشگاه زمامدار با اقتدارى كه بر همه چيز تواناست - القمر 54 : 55 ) و ( اما اينكه بار ديگر ) مىگويد : « الله اكبر » اعلام مىكند كه خداوند بسيار بلند مرتبه و گرامىتر از آن است كه كسى از آفريدگانش بتواند به پاداشى كه او براى بندهء مطيعش در خزانهء كرم خود اندوخته است پى ببرد . همان بندهء مطيعى كه او را پرستش كرده و وعيدش را شناخته و به او و يادش دل بسته باشد و دوستش داشته و به او ايمان آورده و اعتماد كند ، از او بترسد و مشتاق لقاى او گشته و هر چه را از سوى او رسد پذيرفته و به آن خشنود باشد . و بار دوم كه بگويد : « الله اكبر » يعنى خدا بزرگتر و برتر و گرانمايه تر از آن است كه كسى اندازهء كرامت و بخشش او را به دوستانش ، و كيفر او را بر دشمنانش ، و ميزان گذشت و آمرزش و نعمتش را براى كسى كه دعوتش را پذيرفته و پيامبرش را قبول كرده است بداند و بشناسد ، و همچنين اندازهء عذاب و

90