2 - محمّد بن سنان گفت : از حضرت رضا عليه السلام پرسيدم : آيا خداوند قبل از آفرينش پديده‌هاى خلقت ، خود را مىشناخت ؟ فرمود : بلى . عرض كردم : نفس خود را مىديد و صداى خويش را مىشنيد ؟ فرمود : نيازى به اين كارها نداشت ، زيرا از نفس خود سؤالى نميكرد و از او درخواستى نداشت ، او خودش و خودش نيز او بود ، قدرتش رسا و مؤثر است . پس نيازى نداشت كه اسمى بر خود بگذارد .
البتّه به اين خاطر كه ديگران بتوانند او را بخوانند نامهايى براى خويشتن انتخاب كرد ، زيرا اگر به نامى نخوانندش شناخته نخواهد شد . و نخستين نامى كه براى خود اختيار كرد « علىّ عظيم » بود ، چون او برتر از همهء چيزها است . بنا بر اين ماهيّت و حقيقت او « الله » و نامش « علىّ عظيم » است و اين اوّلين اسمهاى اوست زيرا برتر از فهم و وهم و انديشه مىباشد .
باب 3 - معنى « * ( بِسْمِ الله الرَّحْمنِ الرَّحِيمِ ) * » 1 - عبد الله بن سنان گويد : به امام صادق عليه السلام عرض كردم : تفسير * ( بِسْمِ

6