برابر كتاب خدا سر تسليم فرود آرند ، سپس هنگامى كه حضرت محمّد صلَّى الله عليه و آله دار فانى را وداع گويد و به سراى جاودانهء بهشت خداوند بشتابد ، بسيارى از آنان كه فقط از ظاهر ايمان بهره ور گشته‌اند روى گردان و مرتدّ مىگردند ، و تأويلهاى آن را تحريف و جابجا مىكنند ، معنايش را دگرگون و چهرهء حقايقش را بر خلاف آنچه هست جلوه گر مىسازند ، در همان هنگام است كه بنا بر تأويل قرآن على ابن ابى طالب با آنها به نبرد خواهد خواست ، و به حدّى با آنها خواهد جنگيد كه شيطان فريبندهء آنان خوار ، رانده و به غل و زنجير كشيده شود . امام عسكرى فرمود : چون خداوند حضرت محمّد صلَّى الله عليه و آله را به رسالت بر انگيخت و دعوت او را در مكَّه آشكار فرمود و در آنجا به مدينه هجرت داد و در آنجا هم او را كمك كرد و قرآن را بر او نازل ساخت و سورهء بزرگ آن را به الم آغاز فرمود : * ( الم ذلِكَ الْكِتابُ ) * يعنى اى محمّد ، اين همان كتابى است كه پيامبران پيشين به امّت خود خبر داده بودند كه من بزودى آن را بر تو خواهم فرستاد ، * ( لا رَيْبَ فِيه ) * ( موجب بدگمانى در آن نيست ) گفتار پيامبرانشان بظهور پيوست كه قبلًا به ايشان گفته بودند : يقيناً كتاب فرخنده اى بر محمّد نازل مىگردد كه دست باطل قادر نخواهد بود آن را از بين ببرد ، او و امّتش در همهء

57