باب 172 - معنى نسبت اسلام 1 - غياث بن ابراهيم گويد : امام صادق عليه السّلام از پدر بزرگوارش از أجداد گراميش از أمير المؤمنين عليهم السّلام روايت نموده كه فرمود : اكنون چنان نژاد و واقعيّت اسلام را توصيف نمايم كه أحدى نه قبل از من و نه بعد از من چنين وصف نكرده و نخواهد كرد ؛ اسلام وقاعى عبارت است از « انقياد » و فرمانبردارى خدا ، و « تسليم » ( كه يك مظهر قلبى و عملى است ) همان « تصديق » و حقيقت شمردن خدا و پيغمبر و ائمّه است ، و « تصديق » كه يك عمل قلبى است ، همان « يقين » ( باور ، و جزم واقعيّات است ، و « يقين » كه يك علم عقلى و معنوى است ) عبارت است از : « أداء » ( انجام وظيفهء شرعى و گواه ايمان ) همان كردار شايسته با أندام است ( و از پيوست زنجيره اى اين پنج چيز اسلام به معنى اخصّ « ايمان » پيدا مىشود و دارندهء آن مؤمن صحيح و بحقّ مىباشد ) و مؤمن مقرّرات دين را از خدا گيرد نه آنچه رأى خودش باشد . اى مردم ! دين شما ، دين شما ( گوهرى گرانبها و أصيل است ، مراقبت كنيد كه به آسانى آن را از دست ندهيد ) محكم بدان بچسبيد كه نيرنگ بازان شما را از آن جدا نساخته و از ميدان بدر نبرند ، زيرا گناه در

408